l Çocuk ister koşmak oynamak! H. TERECİ

    I Anasayfa

ANA-BABA OLMAK!

Anne baba olmak demek, sadece çocuğun beslenme temizlik gibi fiziksel ihtiyaçlarını gidermek demek değildir. Anne babalar çocuklarına eğer yeterli sevgiyi veremezlerse, bu çocuğun bakımevlerinde büyüyen çocuklardan bir farkı kalmaz. Ailede sevgiyi görmeyen çocukların, yakın ilişki kurmada, okula uyum sağlamada zorlandıkları, özelliklede dil gelişimlerinde geri oldukları gözlenmektedir. İleri yaşlarda görülen psikolojik hastaların bir çoğunun sebebinin çocuktaki sevgi yoksunluğundan kaynaklandığı bilinmektedir. Çocukluğunda kendisi yeterli sevgiyi alamamış bir anne, çocuğuna da yeterli sevgiyi vermekte güçlük çeker.
 

 

 

Çocuklarınınız kendine güvenen insanlar olması, büyük ölçüde siz anne babaların elinde. ana-babanın çocuklarına destek olması, ihtiyaçlarını karşılaması yanı sıra çocuklarına zaman ayırması gerekmektedir. Yeri geldiğinde çocukla oyun oynamalı, gerektiğinde çocuğun yapmak istediği şeyleri, birlikte yaparak, onunla bir şeyler paylaşmayı bilmelidir.

Anne-baba-çocuk iletişiminde yaşanan önemli bir sorun, tutarsızlık sorunudur. Bu sorunla anlatılmak istenen, ana-babanın çocuğa karşı söylediklerinde, uygulamak istedikleri disiplinde birbirinin zıttı davranışlar istemeleridir. Buda çocukta çelişkiye, saldırganlığa ve uyumsuzluğa yol açar.

Her ailenin disiplin anlayışı birbirinden farklıdır. Bazı ana-babalar disiplini sağlamak için ilk önce dayağa başvururlar. Çocuklarının disiplinli olmalarını isterler. Oysa disiplin denildiğinde; aile de yemek saatlerinin, televizyon izleme saatleri, eve geliş-gidiş saatlerinin belirli bir düzeni olması, herkesin belli bir sorumluluğunun olması, dağıttığını toplaması, anlaşılmalıdır.

Ana-babalar çocuklarının belli bir disiplin (düzen) içinde olmalarını isterler. Bu, ancak ana-babanın da bu kurallara uymasıyla mümkündür. Eğer çocuğun diş fırçalama disiplini alması isteniyorsa, ana-babanın da bu disiplini kazanmış olması gerekir. Çünkü, disiplinde en etkili yöntem örnek olmaktır. Yine eğer çocuğunuzun kitap okuma alışkanlığı kazanmasını istiyorsanız, sizlerin kitap okuyarak onlara örnek olmanız gerekir. Ana-babalar çocuk eğitiminde değilseler, disiplini sağlamaları mümkün değildir. Zaman zaman sert, katı tutumlar, zaman zaman aynı konularda hoş görü ya da boş vericilik ailenin tutarsız olduğunu gösterir.

Evde konulan kuralların süreklilik göstermesi gerekir. Burada anlatılmak istenen konular kuralların kalıcı olmasıdır. Örneğin, derslerini bitirmeden arkadaşlarıyla oyun oynamak için dışarı çıkamayacağı kuralı konulan bir çocuk, ilk gün derslerini bitirdikten sonra dışarı çıkar. 2.gün çok ısrar eder, annesi dayanamayıp izin verir.3. gün annesi bir komşuya gidecektir. Çocuğun başında kalsa, oraya geç kalacağından çıkmasına yine izin verir. 4.gün dersini yapmadan yine dışarı çıkmak ister. Ağlamalar ve ısrarlar başlar. Anne çocuğa bağırıp, tehdit eder. Sonuçta çocuk dışarı çıkmaz ama dersini de yapmaz.

Bazen de konulan kurallar, keyfi bir şekilde değiştirilmektedir. Böyle yapıldığında çocuk artık kurallara uymaz, sürekli isyan eder. Örneğin; akşamları saat 21:00de yatma kuralı konmuş olan bir çocuk, eve bir konuğun gelmesi, gidilecek bir yerin olması veya televizyonda izlenen bir film nedeniyle kurala uymadı ve yatma saati sürekli bir tartışma konusu oldu. Oysa, eve gelen konuklar, televizyonda izlenen programlar veya gidilecek yerle kuralı bozmamalı ve çocuk yatırılmalıdır.

Bazen de ana-babalar yapılmaması istenen bir şeyin herhangi bir nedenle yapılmasına izin verirler. Çocuğun çok ağlaması, evde misafirlerin olması ana-babanın o anda çocukla uğraşmak istememesi gibi nedenlerle yasaklanan davranışı çocuklarının yapmasına izin verirler. Çocuk da ana-babanın bu yanlış tutumunu kullanır.

Örneğin; ana-babanın misafirlerin yanında kendisine kızamayacaklarını bildiği için bu zamanlarda izin isterler. Ağlamasına dayanamayacaklarını bildiği için, sürekli ağlar, öfke nöbetleri gösterir. Yada çocuğa çarşıya çıktıklarında her gördüğü satıcıdan bir şey istemesi konusunda bir kural konmuştur. Fakat, çocuk yine de her simitçinin, baloncunun, oyuncakçının, önünde ağlar. Anne önce verdiği kararı bozmasa da yavaş yavaş çevresindekilerin bakışlarından rahatsızlık duyar, bu defalık “diyerek balonu alır. Böylece çocuk ağlayarak istediklerini elde edeceğini anlar, ve ağlamaya devam eder. Bazı ana-babalar çocuklarını belli bir disipline alıştırmak için, yanlış yollar izler.

 
Kaynak: www.anasinifi.com
 

  Okul Öncesi Deneyleri

 - Yazı ve Yorumlar
  Yaşantı ve Zeka
  Davranış Bozuklukları
  Kardeş Kıskançlığı
  Tramvasız Okulu Başlama
  Çocuk Kitapları
  İşlevsel Oyunlar
  Oyuncak Seçimi
  Örnek Yemek Menüsü
  Reggio Modeli
  Kitap Okumayı Sevdirmek
  Saldırgan Davranışlar
  Sorunlu Çocuk Yetiştirme
  Davranış Bozuklukları
  Kardeş Kıskançlığı
  Çocuklarda Paylaşma
  Çocukta İlk Yıllar ve Tuvalet
  Uyum Süreci
  Çocuk ve Oyun
  Zihinsel Gelişimi Destekleme
  Fiziksel Gelişimi Destekleme
  5 Yaş Oluyorum
  6 Yaş Oluyorum
  Yemek Yeme Alışkanlığı
  Otizmin Farkındayız
  Diyabet Riski
  Kekemelik
  Okul Fobisi
  Çocuğun Gelişim Özellikleri
  Boşanmış Ailede Çocuk
  Çocuk ve Ebeveyn
  Multi Media Çocuk
  Krallaştırılan çocuk
  Kahvaltı ve başarı
  Kalitesiz uyku
  Çocuklar ve kıyaslama
  Çocuk eğitiminde ebeveynler
  Çocuğum ve oyuncakları
  Sınav öncesi
 
  - İnternet Siteleri
    www.anasinifi.com
    www.anaokuludergisi.com
    www.ilkokuma.com
    www.onceokuloncesi.com
  

Bir söz: “Ben en iyisiyim. Bunu gözlerimle görmeden önce de söylüyordum. Sakın bana şu işi yapamazsın demeyin. Olanaksız olduğunu anlatmayın. En iyi olmadığımı söylemeyin. Ben en iyinin de iyisiyim!” Muhammet Ali